Europees Kampioenschap shorttrack Sheffield (GB) 19-20-21 januari 2007

Pieter Gysel vice-Europees kampioen !

Het drietal Wim, Arno en Pieter, kwam het derde weekend van januari in actie op het Europees kampioenschap shorttrack. Zij kregen hierbij het gezelschap van shorttrackster Kim De Dapper.
In de regelgeving is de deelname per land beperkt tot twee mannen en twee vrouwen voor de individuele afstanden, en een aflossingsploeg (van vier). Landen die bij het vorige EK in de einduitslag een of meer schaatsers bij de top acht hadden, mogen er drie laten starten. Dat is het geval voor Italië, Rusland, Frankrijk, Duitsland, en jawel België (met de bronzen medaille van Pieter).
De federatie heeft helaas geen vierde man kunnen selecteren om een valabel aflossingsteam samen te stellen. Een tweede dame van competitief niveau dient zich evenmin aan.

Het EK volgt het nieuwe wereldbekersysteem niet: d.w.z. het blijft in de allereerste plaats een allroundkampioenschap waarbij elke rijder in de drie basisafstanden (1500, 500 en 1000 m) moet starten. De (max. acht best geplaatste) finalisten van deze afstanden schaatsen bovendien nog een superfinale van 3000 m.

Bij de mannen 44 deelnemers, bij de vrouwen 35, uit 24 landen.

Website-blackout

De club verontschuldigt zich bij de talrijke site-bezoekers, die hier doorgaans info en nieuws vinden over grote shorttrack-evenementen. Net nu er zes intense fans noodweer en ontij hadden getrotseerd om terplekke dit schitterende kampioenschap mee te maken en bij clublid Pieter Gysel wat extra adrenalinestoten teweeg te brengen, kreeg ons websiteprogramma een desastreuze blackout van een zevental dagen. Geen rechtstreekse verslaggeving dus. Enkel nog wat nabeschouwingen en reacties.

Vrijdag: 1500m

Kim De Dapper en Arno Jaspers rijden een behoorlijke 1500 m, weten der rit zelfs wat naar hun hand te zetten, maar komen in de afwerking net wat kracht en energie tekort om zich te kwalificeren voor de halve finale.
Wim blijft in de halve finale rustig (nu ja, rustig.....) op stek vijf doorrijden, terwil er aan de kop wat gerommeld wordt.Hij plaatst zich drie ronden van het einde strategisch op positie drie (misschien zelfs iets te strategisch, Jeroen Otter:”op dat ogenblik had Wim de snelheid en de kracht om op twee en zelfs om op één te komen....”), de Fransman CHATAIGNIER en de Italiaan CONFORTOLA persen er alles uit, en kunnen Wim nog net achter zich houden.
Pieter: “Ik heb het mooi verbrod in de finale, ik eindig vierde, maar het had één of twee moeten zijn. Bij het inhaalmaneuver van Niels had ik hem onmiddellijk terug moeten pakken. Ik heb gewoon een halve ronde te lang gewacht om mijn slag te slaan. Komt daar nog bij dat de drie Italianen in de finale natuurlijk al het mogelijke doen om de concurrenten ‘af te blokken’. Als ik hen buitenom begin voorbij te gaan, wijken zij nog wat extra uit, en daar profiteert de Hongaar KNOCH van, die gemakkelijk binnendoor kan aansluiten bij RODIGARI. En zo kom je net naast het podium terecht.”
J. Otter: “Een tactische fout, zonder meer, en op dat niveau kun je dat nog zelden rechtzetten. Toch ben ik met de resultaten van mijn team redelijk tevreden. Vier man in de top tien: Niels op drie, Pieter op vier, Heralds op acht en Wim op negen. Alhoewel, goud of zilver hadden wij ook moeten halen.”

Zaterdag: 500 m

Kim en Arno komen snelheid tekort om zich te plaatsen voor de tweede ronde. En voor Wim en Pieter zit het ook niet echt mee.
Na probleemloze voorrondes, heats en kwartfinales is Wim samen met Rodigari in de HF comfortabel (een zestal meter voorsprong) op weg naar de finale, als hij bij het ingaan van de laatste ronde zonder enige aanwijsbare oorzaak tegen de vloer gaat. Zo krijgt de Fransman Fauconnet een finaleticket cadeau. Het ironische van het geval is dat net deze Fauconnet in de finale bij een risicovol inhaalmaneuver Pieter uit koers duwt, en bovendien ook nog goud pakt op deze afstand (waar hij eigenlijk een DQ had moeten krijgen. Antwoord van de refs aan coach J.Otter die vond dat het ongeoorloofde maneuver van de Fransman moest afgestraft worden:  “in zo’n geval moet de schaatser de deur maar meer gesloten houden en een fikse duw of een val forceren.....” Niet te geloven, met alle gevolgen vandien wanneer je met zijn tweeën tegen bijna vijftig per uur tegen de boarding gaat. Opvallend is wel dat ’s anderendaags alle gelijkaardige risicobewegingen van  het Franse mannenteam (Mattei, Chataignier) wel met DQ’s werden bestraft. Pieter op de 500 m dus weer net naast het podum.

Zondag 1000 m en 3000 m

Junior Arno Jaspers haalt zeer verdienstelijk de kwartfinales, wat hem een dertiende plaats oplevert op deze afstand.
Voor Pieter eindigt de 1000 m competitie onverwacht in de kwartfinale (met vijf rijders). De Fransman MATTEI (nu wel DQ) hindert Niels die uit balans raakt en valt. Pieter moet remmen en uitwijken, verliest snelheid en komt op meer dan tien meter, rijdt het gat dicht, maar kan kwalificatiepositie één of twee niet meer pakken.
En voor Wim..... alweer een rampscenario: hij plaatst zich voor de finale door als tweede te finishen, maar de scherprechters bedenken hem met een DQ wegens “kicking out”: Wim is na het passeren van de aankomststreep gevallen, heeft niemand geraakt, niemand gehinderd, we snappen het echt niet.

Na de drie afstanden staat Pieter op een ontgoochelende zesde plaats, goed genoeg evenwel om in de 3000 m een zekere revanche te kunnen nemen. Wil Pieter in het eindklassement met brons alsnog op het podium komen, dan moet hij deze afstand winnen. Als bovendien de Fransman Fauconnet de tweede plaats niet haalt, dan is het zilver voor Pieter. Het wordt een van de schitterendste races die wij ooit hebben gezien, want behalve voor Rodigari die al zeker is van het allround goud. kunnen de zeven anderen gaan voor zilver. Er wordt dus snel, tactisch en aanvallend gereden. Pieter rijdt telkens weer behoedzaam de kloven dicht, drijft het tempo op, sleurt het pak uiteen, zet zijn concurrenten op hun tandvlees, wint hier in Sheffield al voor de vierde keer de 3000 m van het EK, en zet met 4.50.819 een overtuigend Belgisch record neer. Fauconnet wordt vierde, en moet de titel vice-Europees Kampioen aan Pieter laten.

Officiële uitslagen : cyberscoreboard.